اعترافات

بعضی وقت‌ها می‌خواهم بعضی چیزها را که اینجا می‌نویسم یک مقداری سانسورش کنم! نه اینکه همکلاسی‌ها هم آدرس‌ش را می‌دانند!

ولی نگاه که می‌کنم درست است شاید بعضی وقت‌ها خیلی به سبک صدا و سیما حرف نزده‌ام ولی خوب چیز بدی هم نگفته‌ام!

وقتی این وب‌گذر را می‌بینم خیالم راحت می‌شود! کسی اینجا را نمی‌خواند (درست! شما می‌خوانید!!) که نگران باشم!

و اما چند چیز در مورد وبلاگ:

1. من در این وبلاگ اگر غیراقتصادی بنویسم که رویه‌ی خاصی ندارند و فقط شاید کمی تابوهای خیلی ضایع را مقداری بشکنند! (شکستن که نه شاید کمی خط خطی کنند!)
2. من اگر اقتصادی بنویسم خوب محدود است به علم‌م و از آن‌جایی که علم‌م آن‌چنان هم زیاد نیست پس ممنون می‌شوم اگر ایرادات را حتما متذکر شوید!
3. من در این وبلاگ کاری به سیاست ندارم. به چند دلیل! یک این که کلا سیاست برایم جذاب نیست! دوم این که دنبال دردسر نمی‌گردم.
4. با توجه به اشتباهات مکرری که در حیطه‌ی اقتصاد کشور دیده می‌شود، شاید برخی نوشته‌هایم حساسیت‌برانگیز باشند، مطمئنا هدف من براندازی و غیره نیست! من با تمام انتقاداتی که به نظام فعلی ایران وارد از آن حمایت می‌کنم! اگر هم دخالتی در قضیه بکنم بیشتر در راستای این است که بهتر و پایدارتر شود! البته حکومت جمهوری اسلامی ایران به شدت با ایده‌آل‌های ذهنی من ناهمگون است ولی دلیل‌ش به جمهوری اسلامی برنمی‌گردد به ملت ایران برمی‌گردد.